Pakjestijd!

Nu het oude jaar op zijn einde loopt en 2015 al bijna om de hoek komt piepen, vlug nog een blogberichtje.

Ik ben geen fan van de donkere weken.  Dan blijf ik het liefst binnen om te lezen (en wat heb ik weer een aantal boeken verslonden), lekker gezellig in de zetel.  Al heeft de naaimachine ook wel gewerkt, hoor, alleen had ik de moed niet om achter de naaimachine te kruipen en alles neer te pennen.

Ik ben ondertussen in het bezit van 'Zo geknipt 2' en dat uittesten kon natuurlijk niet uitblijven.  Een heerlijk boek vind ik dat. Ik was al weg van nr. 1, waar ik al wat uitmaakte maar nog niet blogde.

Toen ik van manlief op kerstavond een e-reader (waarmee ik helemaal in de wolken ben en waarop ik al bijna 2 boeken las) cadeau kreeg, ben ik bijna meteen aan de slag gegaan om er een hoesje voor te maken. Met de aanwijzingen in het boek lukte het prima, al geef ik toe dat er wat wiskunde aan te pas kwam (gezien het eigenlijk voor een tablet bedoeld is) en dat is nu niet echt mijn sterkste punt.
*kuch* understatement! *kuch*

Kobo Aura - E-reader - Veel avonturen in een klein doosje

Ik zocht wat restjes stof bijeen, want een 6" e-reader vraagt niet veel stof. Ik werkte voor de eerste maal met vlieseline (tevoren werkte ik enkel met plakkatoen en wattine), een dunne volumeversie die opstrijkbaar is.  Ik vind het maar wat vreemds, niet bepaald iets waar ik graag mee werk, maar het 'recept' vroeg het.

De streepjes zijn niet mooi evenwijdig gestikt, de velcro is te groot  - en in het paars, gezien dat het enige is wat ik leggen had - en het is een ietsiepietsie te nipt gemeten.  Maar ik ben er heel erg blij mee! Dit is natuurlijk maar een testversie, maar tot ik wat meer tijd heb, is de Kobo toch al beschermd. Bij de definitieve versie zal ik onderaan toch 0,5 cm toevoegen en dan past het nog net iets beter.

Stof: Dashwood studios - Enchanted forest purple - Bolletjeseend

Effen stof + bolletjesstof - De stoffenkamer

Een kater op zondag

Mijn allereerste project ooit is eindelijk afgeraakt. Ik had op pinterest eens een leuke kattenmand gezien en dat leek mij wel wat voor de kater des huizes. Alleen toen ik doorklikte, bleek het ding aardig wat te kosten en daar had ik geen zin in. Mijn eerste stoffenspektakel deed ik met een duidelijke missie voor ogen. Ik moest en zou een kattenmand maken voor onze Gorki.  Ik kocht een superzachte fleece voor koning kater.

Eenmaal thuis moest er een patroon gemaakt worden. Ik had nog nooit met patronen gewerkt, laat staan er zelf een gemaakt. Ambitieus als ik was, ging ik vol goede moed aan de slag. Ik tekende een cirkel met een diameter van 75 cm en dat werd 2 keer uitgeknipt in fleece en 1 keer in wattine.

Ik deelde de cirkel in 6 delen op. Op die 6 plaatsen stikte ik telkens 8 cm van de rand recht naar beneden. Daarna stikte van uiteinde naar uiteinde zodat er een zeshoek ontstond. Op die 6 punten naaide ik nog 2 rechte lijnen tussen het punt en de rand van de cirkel zodat ik partjes vormde die dan later zouden dienen om van het dekentje een mandje te kunnen maken, waar dus de drukknoopjes zouden komen. So far so good.

Hier zie je mooi de 'partjes' die ik maakte

En toen begon de miserie: het biaislint. (wat toen een eerste was) Twee lagen fleece en een laag wattine bleek nogal dik om onder de machine te krijgen. De ene kant eraan stikken, lukte me nog net. Het lint erom krijgen en stikken, daar wou de machine absoluut niet van weten. Omdat ik geen idee had hoe het er op een deftige manier aan krijgen, liet ik de boel de boel. Geen dekentje dan maar. Despite the effort en het eindeloos gevloek...

Onlangs zag ik het dekentje onaangeroerd liggen onder wat andere projecten-to-be en ik vond het zonde dat het er lag. Ondertussen kende ik de laddersteek om het te kunnen fixen en zo ging ik aan de slag om de biais er met de hand aan te naaien. Niet dat ik het prettig vond, maar ik wou het afkrijgen.  En na een avondje op de bank alles secuur aan elkaar naaien, was het dekentje er. 

Let op hoe het stiksel een zeshoek vormt

Omdat het te laat was om er alsnog een mandje van te maken, heb ik de kamsnaps er pas een dag later opgezet. Zo kunnen we kiezen of het een dekentje is, of liever een mandje.

Dekentje of mandje: That's the question

En onze Gorki? Die lijkt er heel erg tevreden mee. Eigenlijk komt hij er niet meer uit, sinds het af is. (wel ja, 'af' is een groot woord: ik zou graag nog eens volledig over het biaislint willen stikken, maar koning kater laat het niet toe) Het is duidelijk dat het zijn mandje is, heeft heeft er zelfs al zijn knuffeltje naartoe verhuisd. Missie geslaagd, wat mij betreft.

Stof: stoffenspektakel

Patroon: zelf getekend

Tijd voor een feestje

Er stond een feestje op stapel, nl. de doop van kleine Ode.  Nu mijn labeltjes eindelijk in huis waren, kon ik niet anders dan die meteen verwerken :)

Label: Iedereen Uniek

Even geleden zag ik een schattig jurkje en het leek mij leuk voor Ode en om mee te doen naar de babyborrel, want geef toe, met lege handen toekomen is dat toch niet. Dus schaarde ik mij achter mij machine om een nieuw patroontje uit te testen.
Voor het eerst kocht ik een pdf-patroon. Praktisch omdat je het meteen kunt downloaden, maar allesbehalve praktisch om het aan elkaar te plakken (lees: geklungel van de bovenste plank!).  Daar werd ik niet bepaald happy van.

Het stofje lag al even in mijn kast te blinken en ik vond dat het tijd werd om ermee aan de slag te gaan. Met de doopviering en babyborrel op zondag, was het op vrijdag alle hens aan dek. Het werd een vrolijk zomers en zonnig jurkje waar je helemaal blij van wordt.  (allez, ik dan toch)

Ik ben heel erg secuur geweest zodat het patroon van de ballonnen mooi doorliep. Ik geef toe dat het wel wat tijd vergde, want het was moeilijk 'mikken' om het passend te maken. Maar zie hier: alles past perfect.

Ik zorgde voor een leuk voeringstofje. 

vrolijke stipjes

Door de kamsnaps gaat het achteraan vlot open.

Met het labeltje erin is het natuurlijk helemaal af.

Tadaa!

Stof: Riley Blake - Lazy balloon - Bolletjeseend

Stof: oranje katoen en voering - Stoffenspektakel

Patroon: Van Katoen - peuterjurk

UPDATE  24.02.2015

Ik kreeg een heel erg leuke e-mail van mijn schoonzus met een pracht van een foto in.  * trotse tante *

Het verhaal van de duizend spelden

Een tijdje geleden ontdekte ik Lillestof en ik geef toe dat ik meteen zot was van al die fijne, kleurrijke  en vrolijke stoffen.  Ik kon het niet laten en kocht 2 stofjes (ik heb me dus écht ingehouden, hé!) 

Omdat ik maar geen nieuw slaapjurkje vond dat me aanstond, besloot ik dan maar om er zelf eentje te maken en daarvoor leek het flamingostofje mij ideaal. Ik schuimde het net af op zoek naar een patroon, maar ik vond niks naar mijn zin. Ik haalde dan maar een slaapkleed uit mijn kast en tekende er een patroon van. Er zat niks anders op. Best wel spannend, want ik had geen idee hoe het ging uitdraaien.

Alles ging prima, vlot zelfs -tot mijn verbazing-. Ik heb alleen wat gesukkeld met de elastische biais.  Weer een 'eerste' voor mij en een beetje veel geklungel. Vandaar de 1000 spelden (nu ja, 1000 is misschien ietwat overdreven...) , en toen nog ging het moeizaam. 

Dat ik het in een rondje moest naaien lukte nog aan de halslijn, maar de mouwen ...  Pfft, klungelsmurf was er niks bij vergeleken! Met het gezegde 'haast en spoed ...' in mijn achterhoofd ben ik dan maar aan een slakkentempo aan het stikken gegaan. Mét resultaat!

waanzinnig veel spelden, maar niet overbodig

Ik moet wel wat gevloekt hebben, gezien onze kater Gorki bezorgd kwam kijken of hij niet kon helpen.

"Do you my need assistance?"

Mijn eerste helemaal-alleen-project (zonder patroon) is feit. Yihaa! Dat de mouwen maar 3/4 zijn i.p.v. lang, zien we maar even over het hoofd. De immer aandachtige zelf is een beetje te zuinig geweest in stof bestellen, haha. Dus zat er niks anders op dan de mouwen korter te maken.  -Note to self: niet zo gierig willen zijn en volgende keer meer stof bestellen.- Voor de rest ben ik natuurlijk fier dat het experiment gelukt is.  Nu kan ik fleurig gaan slapen. :)

Patroon: zelf getekend (how cool is that?)

Stof: Lillestof Aloha flamingo

A June for November

Het stond al even op mijn to-do-lijstje: de June dress van LMV. De jurk leek me er best feestelijk uit te zien en ik wou die kunnen maken voor een speciale gelegenheid. Nu de doop van nichtje Ode in het verschiet ligt, was het dé moment om in actie te schieten.

Ik spotte op het stoffenspektakel twee weken geleden het perfecte stofje hiervoor.  Vol goede moed ben ik er aan begonnen. Ik had een missie en die wou ik tot een goed einde kunnen brengen. Gezien de stof een dessin had op een bepaalde manier, moest ik goed opletten hoe ik mijn stof ging knippen.  De immer aandachtige zelve zou wel eens de boel naar de vaantjes kunnen helpen met missen bij stap 1. Omdat ik niet hou van een hoge halsuitsnijding, werd er door mijn schoonmama wat aanpassingen gedaan. Na het raadplegen van mijn hulplijn ben ik van start gegaan.

alles goed gepositioneerd

Het ging vlot tot aan de gevreesde blinde rits.  Ik geef toe, nog steeds niet mijn vriend, maar met veel geduld heb ik die er helemaal op mijn eentje in gekregen.
- met een kleine rondedans ten huize Petit biscuit als gevolg -

wel tientallen spelden nodig gehad, maar soit, het deed de truc

Ondertussen heb ik ondervonden dat ik zo'n rits beter gewoon met mijn standaardvoetje stik i.p.v. mijn ritsvoetje. Ik beschik niet over een blinderitsvoet, maar zo lukt het dus ook. Door mijn standaardvoet rolt de rits mooi open en lukt het me de rits blind te laten zijn.

blind, nietwaar?

Ik wou ook dat het dessin mooi doorliep onderaan de jurk en met netjes te knippen is dat ook gelukt. Wel in ieder geval de lijntjes kloppen...

Fier dat ik tot daar was geraakt, leek het me simpel om de rest van de jurk in elkaar te zetten.  Helaas, simpel was het allesbehalve.  Ik had nog nooit met een beleg gewerkt en ik snapte langs geen kanten hoe ik dat netjes in elkaar ging krijgen.  Gelukkig was mijn hulplijn niet ver af en heb ik het met behulp van een superhandig trucje helemaal voor elkaar gekregen. 

Et voilà: the June dress in all its glory :) 

Daarna even manlief ingeschakeld om een foto te nemen, die mij fier als een gieter liet poseren met in eigenste creatie. - zie mij glunderen - 

Patroon: June Dress - La maison Victor 2/2014

Stof: Stoffenspektakel

Sing your heart out

Er is een echte babyboom gaande onder de vrienden.

Een vriendin van het koor verwacht in november een tweede kindje en daar wou ik graag iets voor maken. Een babydekentje leek me fijn.  Ik ging op zoek naar katoenfleece, lekker zacht voor de baby en warm in de wintermaanden.  Als tweede stof viel mijn oog weer op een soft cactus stofje.  Ik heb gewoon twee rechthoeken aan elkaar gestikt van 1m op 75 cm, met een paspeltje tussen, onder het motto 'het moet niet altijd moeilijk zijn'.

Katoen: Soft Cactus - Bolletjeseend

Katoenfleece: Ki & Ko

Paspel: Meky Shop

Omdat ik een dekentje alleen maar magertjes vond, heb ik nog een "Janneke" gemaakt, en het plan was om dit keer de blinde rits te vermijden en met een knopenpad te werken, waarvan er ook een mooie tutorial staat op de blog van Mieke. Ik zag het helemaal zitten!

Helaas heb ik het stofje 's avonds laat geknipt en was ik dermate moe dat ik de extra stof aan de verkeerde kant bijgerekend heb.  (Les voor mezelf: geen stoffen knippen 's avonds laat!!) Ik had niets door tot ik de dag erop het jurkje in elkaar wou zetten en merkte dat er toch wat vreemds aan de hand was.  

Er zat niets anders op dan de extra stof er terug af te knippen, in mijn auto te springen en een blinde rits te gaan halen, wat me niet echt happy stemde. Gelukkig ging poging 2 van de blinde rits al een heel stuk beter en heb ik die er netjes in gekregen.  Ik fier natuurlijk!

Stof: Frans Stael

De foto werd genomen voor ik het jurkje streek, maar het is de enige foto die ik nam en het pakje is ondertussen bij de vriendin. (Note to self: eerst strijken, dan foto nemen...)

Geld moet rollen

Zondagmorgen vertrokken we (mijn schoonmama en ik) vol goede moed (en een gevulde portemonnee) naar het stoffenspektakel in Brugge.

De vorige keer waren we in Roeselare geweest, en gezien onze stofjes op één na allemaal al in iets veranderd zijn, was het tijd om onze voorraad terug aan te vullen. En reken maar dat ik dat gedaan heb.  Bij het zien van al dat moois kreeg ik alleen maar ideeën en voelde ik de creativiteit tot in mijn vingertoppen kruipen. En de portemonnee? Tja, die werd serieus aangesproken, haha!

Nu staan er ineens heel wat projectjes op stapel...  De stofjes zullen achtereen volgens veranderen in een June dress, een jurkje 'Van Katoen', een zadelhoesje, een broodmandje, een toilettasje en een vlinderdeken. Dat is toch het plan, ahum. Zie hier mijn buit:

Ondertussen werd ik voor het eerst tante en dat van kleine Ode, een wolk van een baby die we mochten verwelkomen in de familie. Voor dat poppetje zal nog veel gemaakt worden, met veel plezier en liefde.

In alle geheim.

Binnenkort word ik voor het eerst tante.  Een hele spannende belevenis.  De schoonzus die briljante naaiwerkjes maakt, bevalt een dezer dagen.  Zelf heeft ze al veel gemaakt voor het kleintje, maar toch wou ik ook een eigengemaakt naaiseltje kunnen afgeven voor als de kleine spruit er is.

Zo ben ik in het grootste geheim bij mijn schoonmama gaan naaien (en had ik hulplijn 2 dichtbij :) ). Ik kocht een aantal stofjes waar ik instant op verliefd werd. De vraag was natuurlijk wat ik ermee ging maken.  Ik bladerde enkele Ottobres door bij de schoonmama en ik vond meteen iets leuks.

Het eerste wat ik maakte was een jurkje met een 3/4 broekje erbij, om te dragen volgende - hopelijk zonnige - zomer. Ik maakte een maatje 80, in de hoop dat het kleine nichtje er veel plezier aan beleeft.

 

Het originele patroontje is bedoeld om te maken met tricot, maar ik vind een licht katoentje in de zomer veel fijner.  Om het jurk makkelijk aan te krijgen, heb ik kamsnaps op de schouders voorzien zodat haar hoofdje er vlot door kan.

Ik bestelde labeltjes bij Iedereen Uniek, maar mocht deze nog niet ontvangen.  Ik heb reeds een gaatje voorzien om ze er dan tussen te stoppen.  Ondertussen moet de baby nog even lekker bij mama blijven zitten, zodat ik het af kan geven mét labeltje, want pas dan is het echt AF. Ik streek er ook een tag in met de maat, leek mij nog zo handig.

Patroon: Ottobre 3/2014

Stof: Soft Cactus - Little Vixen en Stoffen Verkempinck

***

Voor mijn tweede project viel mijn oog op een gratis patroontje (waarvoor dank!) dat ik vond op de blog van Sisko by Mieke.  Ondertussen heeft ze het patroon voor meerdere maten voorzien en kreeg het eveneens een naam: Janneke! Ik ben alvast fan. Zo zullen er nog volgen :)

Op het stofje was ik instant verliefd en ik zag meteen het kleine nichtje er in rond dartelen, dat ik het wel moest kopen!

Patroon: Janneke - Sisko by Mieke (zie hierboven)

Stof: Frans Stael

Het was een jurkje van vele 'eerstes': eerste keer plooien stikken, eerste keer paspel, eerste keer beleg en vooral eerste keer blinde rits...

Ik geef toe dat ik enorm gesukkeld heb met de blinde rits.  Die is lang niet zo 'blind' als ik het zo willen, maar voor een eerste keer ben ik maar wat blij dat die er in is geraakt, want het was een waar gevecht. Het tornmesje (hier noemen we dat een décovit) kwam vaak boven en het proces ging gepaard met een hoop gevloek. Maar het is er in geraakt en de volgende keer maak ik het jurkje met een knopenpad, want ik hoef toch even geen blinde rits meer te zien.

Een trotse bijna-tante.

3, 2, 1... Go!

Een tijdje geleden ben ik onder invloed van mijn briljante schoonzus en -mama aan het naaien begonnen. Zij maakten reeds prachtige creaties en ik vond dat het ondertussen ook zowat tijd werd om het eens te leren.

Zo gezegd, zo gedaan.  Na een weekendje Center Parcs werd beslist om met enkele vriendinnen samen te komen en onze naaimachines boven te halen om tweewekelijks samen te gaan naaien, ieder aan zijn eigen projectjes.

Mijn eerste was een bescheiden A-lijn rokje, want een mens moet ergens beginnen natuurlijk.  En ik had al meteen de smaak te pakken.  Ik had gedacht enorm te sukkelen, maar eigenlijk viel het allemaal nog mee.  Met de hulplijnen bij de hand bleek het rokje niet eens zo moeilijk te maken. Al had ik wel wat miserie met de voering, voeringstof is namelijk niet mijn beste vriend.  Ik denk dat ik in het vervolg voer met uni katoen.  Lijkt me handiger om mee te werken.

Dus met enige gepaste trots heb ik het rokje de hele zomer gedragen, want eigen werk mag gezien worden, ook al is het een eenvoudig rokje.

Patroon: A-lijn rokje uit 'Allemaal rokjes' - Mme Zsa Zsa

Stof: Stoffen Verkempinck