dinsdag 25 november 2014

Een kater op zondag

Mijn allereerste project ooit is eindelijk afgeraakt. Ik had op pinterest eens een leuke kattenmand gezien en dat leek mij wel wat voor de kater des huizes. Alleen toen ik doorklikte, bleek het ding aardig wat te kosten en daar had ik geen zin in. Mijn eerste stoffenspektakel deed ik met een duidelijke missie voor ogen. Ik moest en zou een kattenmand maken voor onze Gorki.  Ik kocht een superzachte fleece voor koning kater.

Eenmaal thuis moest er een patroon gemaakt worden. Ik had nog nooit met patronen gewerkt, laat staan er zelf een gemaakt. Ambitieus als ik was, ging ik vol goede moed aan de slag. Ik tekende een cirkel met een diameter van 75 cm en dat werd 2 keer uitgeknipt in fleece en 1 keer in wattine.
Ik deelde de cirkel in 6 delen op. Op die 6 plaatsen stikte ik telkens 8 cm van de rand recht naar beneden. Daarna stikte van uiteinde naar uiteinde zodat er een zeshoek ontstond. Op die 6 punten naaide ik nog 2 rechte lijnen tussen het punt en de rand van de cirkel zodat ik partjes vormde die dan later zouden dienen om van het dekentje een mandje te kunnen maken, waar dus de drukknoopjes zouden komen. So far so good.


Hier zie je mooi de 'partjes' die ik maakte


En toen begon de miserie: het biaislint. (wat toen een eerste was) Twee lagen fleece en een laag wattine bleek nogal dik om onder de machine te krijgen. De ene kant eraan stikken, lukte me nog net. Het lint erom krijgen en stikken, daar wou de machine absoluut niet van weten. Omdat ik geen idee had hoe het er op een deftige manier aan krijgen, liet ik de boel de boel. Geen dekentje dan maar. Despite the effort en het eindeloos gevloek...

Onlangs zag ik het dekentje onaangeroerd liggen onder wat andere projecten-to-be en ik vond het zonde dat het er lag. Ondertussen kende ik de laddersteek om het te kunnen fixen en zo ging ik aan de slag om de biais er met de hand aan te naaien. Niet dat ik het prettig vond, maar ik wou het afkrijgen.  En na een avondje op de bank alles secuur aan elkaar naaien, was het dekentje er. 


Let op hoe het stiksel een zeshoek vormt


Omdat het te laat was om er alsnog een mandje van te maken, heb ik de kamsnaps er pas een dag later opgezet. Zo kunnen we kiezen of het een dekentje is, of liever een mandje.





Dekentje of mandje: That's the question

En onze Gorki? Die lijkt er heel erg tevreden mee. Eigenlijk komt hij er niet meer uit, sinds het af is. (wel ja, 'af' is een groot woord: ik zou graag nog eens volledig over het biaislint willen stikken, maar koning kater laat het niet toe) Het is duidelijk dat het zijn mandje is, heeft heeft er zelfs al zijn knuffeltje naartoe verhuisd. Missie geslaagd, wat mij betreft.





Stof: stoffenspektakel
Patroon: zelf getekend

vrijdag 21 november 2014

Tijd voor een feestje


Er stond een feestje op stapel, nl. de doop van kleine Ode.  Nu mijn labeltjes eindelijk in huis waren, kon ik niet anders dan die meteen verwerken :)



Label: Iedereen Uniek

Even geleden zag ik een schattig jurkje en het leek mij leuk voor Ode en om mee te doen naar de babyborrel, want geef toe, met lege handen toekomen is dat toch niet. Dus schaarde ik mij achter mij machine om een nieuw patroontje uit te testen.
Voor het eerst kocht ik een pdf-patroon. Praktisch omdat je het meteen kunt downloaden, maar allesbehalve praktisch om het aan elkaar te plakken (lees: geklungel van de bovenste plank!).  Daar werd ik niet bepaald happy van.

Het stofje lag al even in mijn kast te blinken en ik vond dat het tijd werd om ermee aan de slag te gaan. Met de doopviering en babyborrel op zondag, was het op vrijdag alle hens aan dek. Het werd een vrolijk zomers en zonnig jurkje waar je helemaal blij van wordt.  (allez, ik dan toch)







Ik ben heel erg secuur geweest zodat het patroon van de ballonnen mooi doorliep. Ik geef toe dat het wel wat tijd vergde, want het was moeilijk 'mikken' om het passend te maken. Maar zie hier: alles past perfect.


Ik zorgde voor een leuk voeringstofje. 


vrolijke stipjes



Door de kamsnaps gaat het achteraan vlot open.



Met het labeltje erin is het natuurlijk helemaal af.







Tadaa!




Stof: Riley Blake - Lazy balloon - Bolletjeseend
Stof: oranje katoen en voering - Stoffenspektakel
Patroon: Van Katoen - peuterjurk


UPDATE  24.02.2015

Ik kreeg een heel erg leuke e-mail van mijn schoonzus met een pracht van een foto in.  * trotse tante *





maandag 3 november 2014

Het verhaal van de duizend spelden

Een tijdje geleden ontdekte ik Lillestof en ik geef toe dat ik meteen zot was van al die fijne, kleurrijke  en vrolijke stoffen.  Ik kon het niet laten en kocht 2 stofjes (ik heb me dus écht ingehouden, hé!) 

Omdat ik maar geen nieuw slaapjurkje vond dat me aanstond, besloot ik dan maar om er zelf eentje te maken en daarvoor leek het flamingostofje mij ideaal. Ik schuimde het net af op zoek naar een patroon, maar ik vond niks naar mijn zin. Ik haalde dan maar een slaapkleed uit mijn kast en tekende er een patroon van. Er zat niks anders op. Best wel spannend, want ik had geen idee hoe het ging uitdraaien.

Alles ging prima, vlot zelfs -tot mijn verbazing-. Ik heb alleen wat gesukkeld met de elastische biais.  Weer een 'eerste' voor mij en een beetje veel geklungel. Vandaar de 1000 spelden (nu ja, 1000 is misschien ietwat overdreven...) , en toen nog ging het moeizaam. 




Dat ik het in een rondje moest naaien lukte nog aan de halslijn, maar de mouwen ...  Pfft, klungelsmurf was er niks bij vergeleken! Met het gezegde 'haast en spoed ...' in mijn achterhoofd ben ik dan maar aan een slakkentempo aan het stikken gegaan. Mét resultaat!


waanzinnig veel spelden, maar niet overbodig


Ik moet wel wat gevloekt hebben, gezien onze kater Gorki bezorgd kwam kijken of hij niet kon helpen.

"Do you my need assistance?"


Mijn eerste helemaal-alleen-project (zonder patroon) is feit. Yihaa! Dat de mouwen maar 3/4 zijn i.p.v. lang, zien we maar even over het hoofd. De immer aandachtige zelf is een beetje te zuinig geweest in stof bestellen, haha. Dus zat er niks anders op dan de mouwen korter te maken.  -Note to self: niet zo gierig willen zijn en volgende keer meer stof bestellen.- Voor de rest ben ik natuurlijk fier dat het experiment gelukt is.  Nu kan ik fleurig gaan slapen. :)




Patroon: zelf getekend (how cool is that?)
Stof: Lillestof Aloha flamingo



zaterdag 1 november 2014

A June for November

Het stond al even op mijn to-do-lijstje: de June dress van LMV. De jurk leek me er best feestelijk uit te zien en ik wou die kunnen maken voor een speciale gelegenheid. Nu de doop van nichtje Ode in het verschiet ligt, was het dé moment om in actie te schieten.

Ik spotte op het stoffenspektakel twee weken geleden het perfecte stofje hiervoor.  Vol goede moed ben ik er aan begonnen. Ik had een missie en die wou ik tot een goed einde kunnen brengen. Gezien de stof een dessin had op een bepaalde manier, moest ik goed opletten hoe ik mijn stof ging knippen.  De immer aandachtige zelve zou wel eens de boel naar de vaantjes kunnen helpen met missen bij stap 1. Omdat ik niet hou van een hoge halsuitsnijding, werd er door mijn schoonmama wat aanpassingen gedaan. Na het raadplegen van mijn hulplijn ben ik van start gegaan.



alles goed gepositioneerd

Het ging vlot tot aan de gevreesde blinde rits.  Ik geef toe, nog steeds niet mijn vriend, maar met veel geduld heb ik die er helemaal op mijn eentje in gekregen.
- met een kleine rondedans ten huize Petit biscuit als gevolg -

wel tientallen spelden nodig gehad, maar soit, het deed de truc



Ondertussen heb ik ondervonden dat ik zo'n rits beter gewoon met mijn standaardvoetje stik i.p.v. mijn ritsvoetje. Ik beschik niet over een blinderitsvoet, maar zo lukt het dus ook. Door mijn standaardvoet rolt de rits mooi open en lukt het me de rits blind te laten zijn.


blind, nietwaar?


Ik wou ook dat het dessin mooi doorliep onderaan de jurk en met netjes te knippen is dat ook gelukt. Wel in ieder geval de lijntjes kloppen...





Fier dat ik tot daar was geraakt, leek het me simpel om de rest van de jurk in elkaar te zetten.  Helaas, simpel was het allesbehalve.  Ik had nog nooit met een beleg gewerkt en ik snapte langs geen kanten hoe ik dat netjes in elkaar ging krijgen.  Gelukkig was mijn hulplijn niet ver af en heb ik het met behulp van een superhandig trucje helemaal voor elkaar gekregen. 


Et voilà: the June dress in all its glory :) 




Daarna even manlief ingeschakeld om een foto te nemen, die mij fier als een gieter liet poseren met in eigenste creatie. - zie mij glunderen - 



Patroon: June Dress - La maison Victor 2/2014
Stof: Stoffenspektakel