vrijdag 27 februari 2015

De Grace jurk

Ik had er al enkele zien passeren: de Grace jurk uit de La Maison Victor.  Een erg leuke rechte jurk, zonder veel poespas, rechtuit rechtaan.  Net zoals ik dus.

Met een personeelsfeest van manlief in het vooruitzicht; vond ik dit het geschikte moment om die jurk zelf te maken.  Mijn oog viel op een mooie donkerrode stof, dat nogal stug is, maar toch zacht aanvoelt.  Vraag met niet hoe de soort stof heet, want ik heb er niet het minste idee van. Maar dat het een rafelend stofje was, was zeker.  De overlock en de rest van de kamer hing vol met kleine wollige pluisjes, inclusief mezelf.

De jurk bleek redelijk eenvoudig in elkaar te zetten, de uitleg in de LMV is gelukkig ook duidelijk. (Dat ik mijn voorpand rechts averechts op mijn achterpand stikte, en met het nodige gevloek terug moest losmaken, volledig buiten beschouwing gelaten natuurlijk) Ik koos wel om de rits in te zetten en niet op te stikken zoals het boekje het aangeeft. Ik vind dat namelijk gewoon niet mooi.

De zakken waren even zoeken om het mooi te krijgen (ja, ik had weer een stap overgeslagen...).  Ik koos voor een vrolijk stofje als voering.


zakjes mooi afgewerkt gekregen


Vrolijk stofje als voering



Na het passen bleek dat de jurk niet echt flatteerde (lees: een zak rond mijn lijf was) en ging ik ten rade bij mijn schoonmama die mij hielp het geheel te tailleren.  Gezien ik een holle rug heb, zijn er twee 'nepen' (coupenaden?) op gelijke afstand gestikt op de rug.


taillering in de rug

Ook de taille werd aangepakt.  Een beetje teveel aangepakt, want na het spelden bleek ik niet uit de jurk te geraken door mijn 'bredere' schouders.  Hilariteit alom en opnieuw spelden dus.  Uiteindelijk is er in de taille maar een klein beetje ingenomen, want anders kon ik gewoon niet in de jurk.  Ik wijt het aan de te korte rits.  Als deze jurk nog eens van onder de machine rolt, dan zorg ik toch voor een langere rits en een betere taillering.





Bij gebrek aan een fotograaf van dienst, geen foto van mij in de jurk. (Selfie en mij = geen vrienden)


Met een gepaste schoenen kan ik morgen toch stijlvol naar het personeelsfeest. Ik hoop nog tijd te vinden om morgen een gepast jasje erbij te maken... - Fingers crossed -





Patroon: Grace Jurk - La Maison Victor 4/2014
Stof: Stoffen Verkempinck

zaterdag 14 februari 2015

'Surjeteuse' plezier

Het nieuwe jaar bracht centjes, en wat maakte me dat blij: eindelijk kon de droom van een eigen 'surjeteuse' (want zo noemen we een overlockmachine hier) worden vervuld.

De machine werd geleverd en daarna was het nog even wachten op mijn garen, Serafil, zoals mij door menig werd aangeraden. Het inrijgen van de overlock viel - gelukkig - bijzonder goed mee. Ik was nochtans gewaarschuwd dat het een moeilijk iets is, om dat ding correct te draden, en ja ik heb even gezweet, dat geef ik toe, maar uiteindelijk vond ik het nog vrij vlot gaan.


de eigen surjeteuse is een feit - Yihaa -

Dat we de surjeteuse meteen na het inrijgen moesten uittesten, spreekt voor zich.  Ik haalde een hoop lapjes uit en leefde me uit om zo de machine te leren kennen.

Het inrijgen der machine


En dan was het natuurlijk tijd om het oefenen om te zetten in een project.  Ik had een hele tijd geleden mijn handen kunnen leggen op een coupon van een heerlijke Michael Miller stof. Ik zocht naar een patroon om de stof mooi te kunnen laten uitkomen, en dat bleek niet zo simpel.  Ik bladerde in boekjes, schuimde het wijde web af en uiteindelijk viel mijn oog op een patroon in een redelijk nieuw magazine B* Inspired.

Ik maakte het jurkje voor nichtje Ode zonder de omschrijving te volgen. Ik overlockte alles netjes en ging dan op mijn eentje - vastberaden - aan de slag.

Netjes overlockt

Ik vond van mezelf - dapper als ik ben - dat ik het ook eens zonder instructies moest proberen, want zo moeilijk kon dat nu toch niet zijn.  Mis, dik mis zelfs!

Het voorpand had ik netjes ineen gestopt, mooi de blinde rits ingestopt, de voering klaargemaakt en toen ging het fout.  Ik wilde de voering aan de stof naaien en ineens daagde het me dat ik het bovenstukje niet kon keren.  Leve de décovit! Ik heb het, denk ik, tot 3 maal toe moeten losmaken voor mijn suffe brein besefte dat ik de rits eruit moest halen alvorens ik de voering aan de bovenkant kon stikken en het geheel te draaien viel. Op dat moment zakte de moed me in de schoenen, want ik had de rits er nu netjes in gekregen...

Eenmaal ik het losgetornd had, was de rest van de jurk bijna kinderspel. Ik zorgde uiteindelijk toch voor een min of meer doorlopende print aan de rits.


Bijna doorlopende print

Het strikje was het laatste obstakel. Ik snapte niet goed hoe ze dat in het boekje deden. Ik wou die strik ook kleiner maken, want ik vond zo'n grote strik er maar slordig uitzien, en ik wou een eerder koket. Uiteindelijk vond ik online een tutorial van haar, en kon ik een piekfijn strikje maken dat ik nadien netjes met de hand op de jurk naaide.





En hier is het uiteindelijke resultaat:



Stof: Michael Miller - Wee wander glow friends - Framalo
Patroon: B* Inspired #4 - B1503